Wat is een omgekeerde cultuurshock? Lees de blog van Nanda: terug in NL

Nanda naar Nederland

Om 6:00 de wekker gezet want om 8 uur ga ik samen met een aantal gastbroers naar het vliegveld. Ik zit op bed en doe nog even wat make-up op en voel de grond en het gebouw schudden. Mijn eerste aardbeving in Kathmandu. Wat gek. Een beetje van de schrik bekomen ga ik met Puspa ontbijten en daarna richting het vliegveld. Onderweg naar het vliegveld nog langs de tempel en ik krijg van Surya en Kamal twee speciale sjaals die mij zouden beschermen onderweg.

En dan ben ik weer op het vliegveld. Ik zit in het vliegtuig te wachten tot we opstijgen. Het vliegtuig begint vaart te maken en laat de grond los. Daar ga ik! Pfoe…dit is heftig en lastig. Het is niet zo bewolkt dus ik kan nog één keer naar de Himalaya kijken. Tot snel Nepal. Tot snel familie. Dhanyabad.

Het moment dat het vliegtuig de Nederlandse grond raakt denk ik: shit. Nu ben ik écht weer thuis. De eerste weken thuis moet ik zo wennen. Ik schud nog met mijn hoofd op de Nepalese manier. Wil als iemand mij roept: ‘Hazur’ zeggen. Wat: ‘Ja wat is er’ betekent. Ik kan er niet bij hoe groot ons huis is. Hoeveel spullen kun je hebben? We hebben meubels die onze grote kamers moeten opvullen. Bizar….

Nu zit ik op de bank. Ik ben alweer 10 weken thuis en ik heb nog geen foto’s teruggekeken of in mijn dagboek gelezen. Het is nog te moeilijk. Ik kan er niet over nadenken dat ik daar niet meer ben. Dit land heeft mij zovéél gegeven. Deze mensen hebben zo goed voor mij gezorgd en ik ben zo dankbaar voor mijn herinneringen.

Langzaam wen ik weer terug en het heeft even tijd nodig. En nu maak ik plannen: werken en sparen voor mijn volgende reis, waarbij ik zeker een ommetje ga maken langs Nepal!